คอนเทนเนอร์และ Virtual Machine ต่างกันอย่างไร

คอนเทนเนอร์และเครื่องเสมือนคือเทคโนโลยีที่มีการนำไปใช้จริงทั้งคู่ ในวงจรการพัฒนาซอฟต์แวร์ การนำไปใช้จริงเป็นเกลไกที่ทำให้แอปพลิเคชันทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งบนเซิร์ฟเวอร์และบนเครื่องมือ แอปพลิเคชันมีความต้องการส่วนประกอบทางซอฟต์แวร์เพิ่มเติมที่เรียกว่า ส่วนต่อที่เกี่ยวโยงกับระบบปฏิบัติการที่ซ่อนอยู่ของเซิร์ฟเวอร์ ทุกเลเยอร์ของซอฟต์แวร์ที่แตกต่างกันระหว่างโค้ดของแอปพลิเคชันเหล่านี้และเครื่องมือกายภาพถูกเรียกว่าสภาพแวดล้อมของแอปพลิเคชัน

ปัญหาในการนำซอฟต์แวร์ไปใช้จริง

หลายองค์กรมักจะนำแอปพลิเคชันไปใช้ในสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย ตัวอย่างเช่น การพัฒนาสภาพแวดล้อมของ Linux และการทดสอบระบบปฏิบัติการ Windows ก่อนจะปล่อยการทำงานใหม่ การเคลื่อนย้ายแอปพลิเคชันไปสภาพแวดล้อมใหม่สามารถทำให้เกิดความขัดข้องและการสะดุดของการทำงาน ซึ่งส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำงานลดลงเนื่องจากไม่สามารถเชื่อมต่อกับส่วนต่อได้ ในขณะเดียวกัน การสร้างและทดสอบแอปพลิเคชันในสภาพแวดล้อมเดียวจะจำกัดประสิทธิภาพของแอปพลิเคชัน ซึ่งมีตัวอย่างดังต่อไปนี้

• คุณอาจต้องพัฒนาเวอร์ชันที่แตกต่างกันสำหรับผู้ใช้ที่ใช้ระบบปฏิบัติการที่แตกต่างกัน
• ผู้ดูแลระบบของคุณต้องอัปเดตและรักษาสภาพแวดล้อมให้เหมือนกัน ซึ่งจะเพิ่มค่าใช้จ่ายในการพัฒนา
• คุณอาจพบว่าการย้ายแอปพลิเคชันของคุณจากศูนย์ข้อมูลในองค์กรไปยังระบบคลาวด์ หรือย้ายจากระบบคลาวด์หนึ่งไปอีกระบบคลาวด์หนึ่งเป็นเรื่องลำบาก

วัตถุประสงค์ของเครื่องเสมือน

ตามประวัติแล้ว เทคโนโลยีเครื่องเสมือนถูกพัฒนาขึ้นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพความจุของฮาร์ดแวร์และการจัดการพลังงาน การเรียกใช้สภาพแวดล้อมของแอปพลิเคชันเดียวบนเซิร์ฟเวอร์จริงหนึ่งเครื่องเป็นการใช้ทรัพยากรฮาร์ดแวร์ที่ไม่คุ้มค่า เครื่องเสมือนจะช่วยให้องค์กรสามารถติดตั้งระบบปฏิบัติการได้หลากหลายและสร้างสภาพแวดล้อมได้มากมายบนอุปกรณ์จริงเครื่องเดียวกัน

ประโยชน์ของคอนเทนเนอร์

คอนเทนเนอร์สร้างขึ้นมาเพื่อรวบรวมและติดตั้งแอปพลิเคชั่นในวิธีที่คาดเดาได้และวิธีที่สามารถทำซ้ำได้ระหว่างสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย แทนที่จะสร้างสภาพแวดล้อมซ้ำ คุณรวมแอปพลิเคชั่นเพื่อติดตั้งบนทุกสภาพแวดล้อม ทั้งสภาพแวดล้อมจริงและเสมือนจริง เช่นเดียวกับการให้มนุษย์อวกาศใส่ชุดอวกาศแทนที่จะสร้างสภาพแวดล้อมเหมือนโลกบนดาวเคราะห์ดวงอื่น

คอนเทนเนอร์ทำให้ระบบปฏิบัติการเสมือนจริงขึ้นมาเพื่อให้แอปพลิเคชันสามารถติดตั้งได้เดี่ยวๆ บนแพลตฟอร์มใดๆ ก็ตาม เครื่องเสมือนไปไกลกว่านั้นคือสามารถทำให้เครื่องจักรกายภาพเสมือนจริงขึ้นมาได้ ดังนั้นคุณจึงสามารถใช้ทรัพยากรฮาร์ดแวร์ของคุณได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราจะยกตัวอย่างความแตกต่างให้เห็นด้านล่างนี้

ทั้งสองอย่างนี้ทำงานยังไง

เทคโนโลยีคอนเทนเนอร์เกี่ยวข้องกับการสร้างแพคเกจซอฟต์แวร์แบบพอเพียงที่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องโดยไม่คำนึงถึงเครื่องที่ทำงานอยู่ ผู้พัฒนาซอฟต์แวร์สร้างและใช้ ไฟล์รูปคอนเทนเนอร์ที่ประกอบด้วยข้อมูลที่จำเป็นเพื่อการติดตั้งแอปพลิเคชัน ภาพคอนเทนเนอร์เป็นแบบอ่านอย่างเดียวและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยระบบคอมพิวเตอร์

เทคโนโลยีเครื่องเสมือนนั้นรวมการติดตั้งซอฟต์แวร์การจำลองระบบเสมือนบนเซิร์ฟเวอร์กายภาพหรือคอมพิวเตอร์ด้วย คอมพิวเตอร์เครื่องจริงของคุณจะเรียกว่าคอมพิวเตอร์โฮสต์ ส่วนเครื่องเสมือนจะเรียกว่าแขก คุณยังสามารถกำหนดค่าและอัปเดตระบบปฏิบัติการและแอปพลิเคชันของแขกได้ตามความจำเป็นโดยไม่กระทบต่อระบบปฏิบัติการของโฮสต์

เทคโนโลยีหลัก

เครื่องเสมือนใช้ ไฮเปอร์ไวเซอร์ที่จะสื่อสารระหว่างระบบปฏิบัติการของแขกและระบบปฏิบัติการของโฮสต์ ไฮเปอร์ไวเซอร์จะประสานงานกับการแบ่งปันทรัพยากร ดังนั้นเครื่องเสมือนจึงติดตั้งได้เดี่ยวๆ พร้อมกับเครื่องเสมือนอื่นๆ บนฮาร์ดแวร์เดียวกัน

ในทางตรงกันข้าม คอนเทนเนอร์จะใช้เครื่องจักรคอนเทนเนอร์หรือช่วงระยะเวลาของคอนเทอเนอร์ ซอฟต์แวร์จะทำหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ตัวกลางระหว่างคอนเทนเนอร์และระบบปฏิบัติการ ซึ่งจะจัดหาและจัดการทรัพยากรที่แอปพลิเคชันต้องการ Docker คือเครื่องจักรคอนเทนเนอร์แบบแหล่งเปิดที่เป็นที่นิยมมากที่สุด

ขนาด

ไฟล์ภาพเครื่องเสมือนมีขนาดใหญ่กว่า (หลาย GB) เนื่องจากไฟล์บรรจุระบบปฏิบัติการของมันเอง แหล่งทรัพยากรที่เพิ่มขึ้นหมายถึงคุณสามารถเลียนแบบ แบ่ง ดึง และทำให้เหมือนทั้งเซิร์ฟเวอร์ ฐานข้อมูล พื้นหลังหน้าจอ(desktop) และเคลือข่าย ไฟล์คอนเทนเนอร์มีน้ำหนักเบากว่า สามารถวัดขนาดไฟล์ได้ในระดับ MB คอนเทนเนอร์จะรวมเฉพาะแหล่งทรัพยากรที่จำเป็นต้องใช้เพื่อติดตั้งแอปพลิเคชันเดียว